Obserwowanie i fotografowanie
koniunkcji odbywa się zazwyczaj (choć oczywiście nie zawsze) rano - przed wschodem Słońca i wieczorem po zachodzie. Na pewno koniunkcja mająca miejsce na tle nieba rozjaśnionego światłem świtu bądź zmierzchu jest bardziej interesująca dla przypadkowego obserwatora niż sąsiedztwo dwóch punktów na czarnym tle. Mimo, iż są to zwykłe i nawet dość częste ustawienia obiektów na niebie, na ogół urzekają swoim pieknem.